Thursday, February 9, 2012
ျမန္မာ့ေရးရာ သတင္းပေဒသာ (၉-၂-၂၀၁၂ - ညပိုင္း)
- ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိယ္စားလွယ္အဖဲြ႔ႏွင့္ ABSDF ပဏာမအဆင့္ ေဆြးေႏြး click
- ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားမ်ားဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး (ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္) ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးေရးအဖြဲ႔တို႔၏ ပဏာမ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ မွတ္တမ္းဓာတ္ပံုမ်ား click
- အန္အယ္လ္ဒီ မ်ဳိးဆက္လူငယ္မ်ားႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေတြ႔ဆုံ click
- လုိအပ္တဲ့ေနရာေတြကို ကူညီဖုိ႔ BG အဖဲြ႔ ရန္ပုံေငြရွာ ေစ်းေရာင္းေနၾက (႐ုပ္သံ) click
- BG ေသြးကူညီေပးေရးအဖဲြ႔မွ ပညာေရးအေထာက္အကူျပဳ ပစၥည္းမ်ား လွဴဒါန္း (႐ုပ္သံ) click
- သန္လ်င္ NLD ရန္ပံုေငြ ရွာေဖြ (႐ုပ္သံ) click
- ဇာဂနာႏွင့္ ဟီလာရီကလင္တန္ ေတြ႔ဆုံ click
- CIA ညႊန္မွဴး ျမန္မာျပည္ လာမည္ click
- ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမတြင္ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြား click
- အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးကိစၥ ကရင္ျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵေတာင္းခံ click
- KNU/KNLA ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေၾကာင့္ ဂိတ္ေၾကးတိုးမည္ကို ဘုရားသံုးဆူေဒသခံမ်ား စိုးရိမ္ေန click
- ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကာလ PNLO ထံ ဆက္ေၾကးေပးသူ အဖမ္းခံရ click
- စစ္ေဘးသင့္ ျပည္သူမ်ားကို ကူညီရန္ ကခ်င္အႏုပညာသည္မ်ား ေဖ်ာ္ေျဖၾကမည္ click
- ကခ်င္ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ရန္ပံုေငြဂီတပြဲ က်င္းပမည္ click
ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မိတၳီလာမဲဆႏၵနယ္မွ တသီးပုဂၢလ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္
၀င္ေရာက္အေရြးခံမယ့္ ေဒၚျမင့္ျမင့္ေအးရဲ႕ အမွတ္တံဆိပ္
- တုိင္ရီ ဖိနပ္စက္႐ုံ စတုတၳေျမာက္ေန႔အျဖစ္ ဆက္လက္ဆႏၵျပ (ဓာတ္ပံုသတင္း) click- လိႈင္သာယာ အလုပ္သမားအေရး အုိင္အယ္အုိကို တင္ျပမည္ click
- အမ္ေအအုိင္ ေလေၾကာင္းလုိင္း လုံျခံဳေရးတုိးျမႇင့္ click
- ႏုိင္ငံျခားခရီးသြား သန္းခ်ီ လက္ခံႏိုင္ရန္ အဆင့္သင့္မျဖစ္ေသးဟု ဆုိ click
- အိႏၵိယ အေျချပဳ ANC ဥကၠဌ ဘဂၤလာေဒခ်္႕တြင္ ညီညႊတ္ေရးစကား၀ိုင္း ျပဳလုပ္ click
- ေဒါက္တာႏုိင္ေအာင္ ျပည္ေတာ္ျပန္သတင္း မွားယြင္းဟု ဆုိ click
- သူပုန္ေက်ာင္းသာတဦးရဲ႕ မာရသြန္ခရီး - ၁၈ (ေအာက္ေမ့ဖြယ္) click
- ျမင္းမရွိတဲ့ ကၽြန္းေပၚမွာ (ေဆာင္းပါး) click
- ဗမာ၊ ျမန္မာႏွင့္ ဗကသ (ဗမာနဲ႔ ျမန္မာ ဘာကြာသလဲ) (ေဆာင္းပါး) click
- နတ္ျမစ္တြင္ လူေသအေလာင္းမ်ား ေပါေလာေပၚေန click
- ဖလမ္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ ခရီးသည္တင္ ဂ်စ္ကားေမွာက္၊ ၂ ဦး ေသဆံုး click
- ႏွစ္ရာနဲ႔ခ်ီ ရွိခဲ့တဲ့ ေရကန္ႀကီးကုိ ေျမဖုိ႔ၿပီး တုိက္ေဆာက္ဖုိ႔ ျပဳလုပ္ေန (႐ုပ္သံ) click
- အက္ဖ္ေအနဲ႔ ကာပယ္လိုတို႔ရဲ႕ အဂၤလန္ လမ္းခြဲ click
- ကမာၻ႔ဝင္ေငြအမ်ားဆံုး ကလပ္အသင္းမ်ား click
ျမန္မာ့ ... ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္
ျမန္မာ့ ... ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္
စိန္သံလံုး
၂၀၁၀ ခုႏွစ္အတြက္ အကယ္ဒမီ ႐ုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုခ်ီးျမႇင့္ပြဲတဲ့ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၂ လပိုင္းမွာ လုပ္တယ္။ အဲဒီကစၿပီး လြဲေတာ့တာေပါ့။ ျပည္သူလူထုကို မေလးမစားလုပ္တဲ့သေဘာ လုပ္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ထလုပ္မယ္ ဆိုတဲ့ အာဏာရွင္စ႐ိုက္ဆိုးေတြေလ။ အရင္ကား ၇၀ ေက်ာ္ အကဲျဖတ္ စိစစ္တုန္းကေတာင္ ဒီေလာက္ ႏွစ္မေက်ာ္ခဲ့ပါဘူး။ ခုဟာက ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လား။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္အတြက္ဆိုၿပီး ၂၀၁၁ မွာ ျဖစ္မလာဘဲ တႏွစ္ေက်ာ္ၿပီးမွ လုပ္တာ။
အဲဒီ ၂၀၁၀ အတြက္ စာရင္း၀င္တဲ့ ကား ၁၅ ကား ဆန္ကာတင္ စိစစ္တဲ့ ကားက ၄ ကားထဲ ရွိတယ္။ က်န္တဲ့ ကားေတြက ဟာသကားေတြေလ။ စီးပြားေရးက မေကာင္း၊ လူမႈေရးက စိတ္ညစ္စရာေတြ မ်ားေနတဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ လူေတြ စိတ္အပမ္းေျဖဖို႔အတြက္ ဟာသကားေတြ အၾကည့္မ်ားတယ္။ ငိုတဲ့ကားေတြ ၾကည့္ရမွာထက္ ေန႔စဥ္ ငိုေနရတဲ့ ဘ၀ေတြက မ်ားတယ္။ ၀န္ႀကီးကိုယ္တိုင္ေတာင္ ငိုျပေသးတယ္ မဟုတ္လား။ ငိုေက်ာ္ဆန္းေလ ...။
အဲဒီ ငိုေက်ာ္ဆန္းက ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ အဆင့္အတန္း ျမႇင့္တင္မယ္ဆိုတဲ့စကား ႏွစ္စဥ္ အကယ္ဒမီေပးပြဲက စင္ျမင့္ေပၚမွာ ပ႑ာယူၿပီး ေျပာေနက်ပဲ။ ဘာမွ မဆန္းေတာ့ဘူး။ တကယ္တမ္း ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ အဆင့္အတန္း ျမႇင့္ဖို႔က်ေတာ့ ဘာမွ လုပ္မေပးခဲ့ဘူး၊ ဘာမွ ကူညီပံ့ပိုးမႈ မရွိခဲ့ဘူး။ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္သမားေတြကို အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာ ၾကာၿပီ။ အရင္ စစ္အစိုးရတုန္းကလိုပဲ သူလုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ေနတာပဲ။ အကယ္ဒမီဆုခ်ီးျမႇင့္ပြဲကိုပဲ ၾကည့္ေလ။ အရင္ပံုစံအတိုင္း ေဖေဖာ္၀ါရီလမွ လုပ္တာသာ ၾကည့္ေတာ့။ ဘယ္ႏွစ္ ဘယ္လ အၿပီးလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ လ်ာထားခ်က္၊ သတ္မွတ္ခ်က္ မထားဘူး။ အဲဒါေတြက ႐ုပ္ရွင္ေလာကသားေတြကို ဂ႐ုစိုက္စရာမလိုဘူးဆိုတဲ့ လုပ္ရပ္တခုပဲ။
“႐ုပ္ရွင္ေလာကသားေတြ
အားကိုးရာမဲ့ေနတာ ၾကာၿပီ။ ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ံုးကိုလည္း အႏုပညာရွင္ေတြ
႐ုပ္ရွင္သမားေတြအေပၚ ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို႔ ၀န္ႀကီးအလိုက်
၀န္ႀကီးစိတ္ႀကိဳက္လူေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတယ္။ ေရြးခ်ယ္ပြဲမွာ မဲမရရင္
၀န္ႀကီးက အစိုးရခန္႔ဆိုၿပီး ထည့္ထားတဲ့လူေတြက ခ်ဳပ္ကိုင္ေနတယ္။
႐ုပ္ရွင္ေလာကသားေတြက အသစ္ျပန္ဖြဲ႔ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုေနတာေတာင္ အေရးမလုပ္၊
ဂ႐ုမစိုက္တဲ့ ၀န္ႀကီးရဲ႕ အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ အျပဳအမူ အက်င့္ဆိုးေတြကို
ဘယ္လိုျပဳျပင္ၾကမလဲ။ ေခတ္ေျပာင္းေနၿပီ၊ စနစ္ေျပာင္းေနၿပီလို႔ေတာ့ ေျပာတာပဲ။
ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးကေတာ့ အရင္အတိုင္းပဲ။ ထင္ရာလုပ္ေနတုန္းပဲ။
ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ အဆင့္အတန္းျမင့္မားဖို႔ ေရွ႕ေရးကေတာ့ ရင္ေလးစရာပဲ။”
ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ အဆင့္အတန္းကို ျမႇင့္တင္မယ္ဆိုပဲ။ စကားအျဖစ္သာ ရွိတာပါ။ ႐ုပ္ရွင္ေလာကသားေတြကို အမ်ဳိးမ်ဳိး ႏွိပ္စက္မႈေတြက ရွိေနတုန္းပဲ။ ဘယ္မွာလဲ အားေပးမႈ၊ ဘယ္မွာလဲ ကူညီမႈ၊ ဘယ္မွာလဲ ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားတကားကို သဘာ၀က်က် ႐ိုက္ခ်င္ရင္ သက္ဆိုင္ရာ၀န္ႀကီးဌာနရဲ႕ ခြင့္ျပဳမႈရေအာင္ ႐ုပ္ရွင္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ ၀န္ႀကီးဌာနက ကူညီမႈမရွိတာပဲ။ ခြင့္ေတာင္းတိုင္းလည္း မရဘူး။ ၀န္ႀကီးဌာနခ်င္းလည္း ညိႇမေပးဘူး၊ အဲဒီေတာ့ သဘာ၀က်ဖို႔ ပီျပင္ဖို႔ အဆင့္အတန္းျမႇင့္ဖို႔ ဆိုတာေတြေတာ့ ထည့္မေျပာနဲ႔ေတာ့ ...။
စက္ပိုင္းဆိုင္ရာ အားနည္းမႈအတြက္ ကင္မရာအသစ္ေတြ ေနာက္ဆံုးေပၚေတြ ၀န္ႀကီးဌာနက ၀ယ္ေပးလို႔လား။ မင္းသားလြင္မိုး ၀ယ္လာတဲ့ တပတ္ရစ္ ကင္မရာကို ဌားသံုးခဲ့တာၾကာၿပီ။ မီးက်ဳိးေမာင္းပ်က္ ကင္မရာေတြနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္အဆင့္အတန္းကို ဘယ္လိုျမႇင့္တင္မလဲ။ အဆိုးဆံုးက တာ၀န္ရွိတဲ့ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာနရဲ႕ စိတ္ဓာတ္အဆင့္အတန္းကို အရင္ဆံုး ျမႇင့္သင့္တာေပါ့။
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၇ ရက္ေန႔ ညက အကယ္ဒမီေပးပြဲကို ၾကည့္ေလ။ မင္းသားဆု၊ မင္းသမီးဆု၊ ဇာတ္ကားဆု ရသြားတဲ့ “အာဒမ္ရယ္ ဧ၀ရယ္ ဒႆရယ္” ဇာတ္ကား႐ိုက္ခဲ့တဲ့ ဒါ႐ိုက္တာကို အၿငိဳးအေတးတခု (“အဲဒီ့အခန္းကို ျဖတ္” ဇာတ္လမ္းတိုေၾကာင့္လို႔ ေျပာရမွာပဲ။ ဒါ႐ိုက္တာ ၀ိုင္းကို အကယ္ဒမီ မေပးခဲ့ဘူး။ အမွန္က ဇာတ္ကား၊ ဇာတ္ေဆာင္ဆု ေပးတယ္ဆိုရင္ အဲဒီကား႐ိုက္တဲ့ ဒါ႐ိုက္တာကို ေပးေနက်။ အရင္က ဒီပံုစံနဲ႔ ေပးခဲ့ရာက ခု ဇာတ္ကားဆုရတဲ့ ဒါ႐ိုက္တာကို အကယ္ဒမီ မေပးတာ ၃ ႏွစ္ေလာက္ ရွိၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဒါ႐ိုက္တာ ၀ိုင္းက “အဲဒီ့အခန္းကို ျဖတ္” ဇာတ္လမ္းတုိနဲ႔ ျပည္သူ႔အႀကိဳက္ဆံုးဆုကို ရခဲ့ၿပီးၿပီ။ သူက အဲဒီဆုကို ပိုၿပီးေတာ့ ဂုဏ္ယူတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဇာတ္ကားႀကီးတခုလံုးကို ကိုင္တြယ္ၿပီး ႐ိုက္ခဲ့တဲ့ ဒါ႐ိုက္တာကို အေကာင္းဆံုးဇာတ္ကား ႐ိုက္ႏိုင္တဲ့အတြက္ အေကာင္းဆံုး ဒါ႐ိုက္တာဆု ေပးတာက ပိုၿပီး သဘာ၀က်ပါတယ္။ ဆင္ဆာကိစၥ၊ ဇာတ္လမ္းစိစစ္မႈ ကိစၥေတြ ေ၀ဖန္တဲ့ ၀ိုင္းကို ဒါ႐ိုက္တာဆု မေပးခဲ့တာ ႐ုပ္ပ်က္လြန္းတယ္။ အၿငိႇဳးႀကီးလြန္းတယ္။
႐ုပ္ရွင္ေလာကသားေတြ အားကိုးရာမဲ့ေနတာ ၾကာၿပီ။ ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ံုးကိုလည္း အႏုပညာရွင္ေတြ ႐ုပ္ရွင္သမားေတြအေပၚ ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို႔ ၀န္ႀကီးအလိုက် ၀န္ႀကီးစိတ္ႀကိဳက္လူေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတယ္။ ေရြးခ်ယ္ပြဲမွာ မဲမရရင္ ၀န္ႀကီးက အစိုးရခန္႔ဆိုၿပီး ထည့္ထားတဲ့လူေတြက ခ်ဳပ္ကိုင္ေနတယ္။ ႐ုပ္ရွင္ေလာကသားေတြက အသစ္ျပန္ဖြဲ႔ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုေနတာေတာင္ အေရးမလုပ္၊ ဂ႐ုမစိုက္တဲ့ ၀န္ႀကီးရဲ႕ အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ အျပဳအမူ အက်င့္ဆိုးေတြကို ဘယ္လိုျပဳျပင္ၾကမလဲ။ ေခတ္ေျပာင္းေနၿပီ၊ စနစ္ေျပာင္းေနၿပီလို႔ေတာ့ ေျပာတာပဲ။ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးကေတာ့ အရင္အတိုင္းပဲ။ ထင္ရာလုပ္ေနတုန္းပဲ။ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ အဆင့္အတန္းျမင့္မားဖို႔ ေရွ႕ေရးကေတာ့ ရင္ေလးစရာပဲ။
ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ အဆင့္အတန္းကို ျမႇင့္တင္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဆင္ဆာအဖြဲ႔၊ ဇာတ္လမ္းစိစစ္ေရးအဖြဲ႔ေတြရဲ႕ အဂတိ လာဘ္စားမႈေတြ အရင္ဆံုး ရွင္းပစ္ရမွာေလ၊ အဲဒါေတြ လႊတ္ထားလို႔ကေတာ့ ဘာမွ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ ဗြီဒီယိုဇာတ္ကားတခု ထုတ္လုပ္မယ္ဆိုရင္ စတစ္ကာ ကပ္ရတယ္။ တခုကို ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ံုးအတြက္ ၁၀ က်ပ္ သတ္မွတ္တယ္။ အဲဒီထဲက ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကား သက္သာအဖြဲ႔ကို ခြဲေပးရေသးတယ္။ ႐ုပ္ရွင္လုပ္ငန္းက ၁၆ က်ပ္ ယူတယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ခြဲမေပးဘူး။ အဲဒါ ေခါင္းပံုျဖတ္ အညြန္႔ခူးစားတာလို႔ မေခၚရင္ ဘယ္လိုေခၚမလဲ။
သ႐ုပ္ေဆာင္ ဇင္၀ိုင္းနဲ႔ ဒါ႐ိုက္တာေတြျဖစ္တဲ့ ေမာင္မ်ဳိးမင္း၊ မိုက္တီး၊ ၀ိုင္းနဲ႔ ညီညီထြန္းလြင္တို႔က ေကာင္းတဲ့အၾကံေတြ ေပးတယ္။ မွားတာကို ျပဳျပင္သင့္တာေတြကို အၾကံျပဳ ေ၀ဖန္ၾကတယ္။ သူတို႔ကို ဆန္႔က်င္သူေတြလို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ပညာသားပါပါနဲ႔ ႏွိပ္ကြပ္ေနတယ္။ အဲဒီ ဒါ႐ိုက္တာေတြက ႐ုပ္ရွင္ေလာကသားေတြအတြက္ အမ်ားဆံုး ေျပာေပးေနသူေတြျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ကားေတြလည္း ႐ိုက္ကူးေပးခဲ့သူေတြ ျဖစ္တယ္။ သူတို႔က မွန္တာေျပာတာေတြကို ေျပာလို႔ အမုန္းခံရတယ္။ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးကိုယ္တိုင္က အာဏာရွင္စနစ္ကို က်င့္သံုးေနတုန္းပဲ။ ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ံုးကို ႐ုပ္ရွင္လုပ္ငန္းက လူေတြနဲ႔ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတာက သက္ေသပဲ။ အႏုပညာသမားမဟုတ္တဲ့ လူေတြကို ေၾကာက္ေနရတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ေလာကသားေတြ ရုပ္ရွင္ေလာကႀကီး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။ ႐ံုတင္ျပသေရးစနစ္ကလည္း ႐ံုပိုင္ရွင္ သူေ႒းေတြ လုပ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ေပးထားတယ္။ ႐ံုတင္ကားရက္ ရရွိေရးက ႐ံုပိုင္ရွင္နဲ႔ အဆင္ေျပမွ လိုတဲ့ရက္ ရတယ္။ အစည္းအရံုးက ဘာမွ လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိတာ ၾကာၿပီ။ ကဲ ... ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ အဆင့္အတန္းကို ျမင့္မားေအာင္ လုပ္ၾကမွာလဲ။ မရွက္ၾကဘူးလား။
စိန္သံလံုး
အျပည့္အစံုသို႕...သရီးအင္၀မ္း
သရီးအင္၀မ္း
ေမာင္ေမာင္ဘု
သရီးအင္၀မ္း ဆိုေတာ့ ေကာ္ဖီမစ္ကို ေျပာတယ္လို႔ မထင္ၾကေစလို။ ႏုိင္ငံေရးအေၾကာင္းကို တင္ျပခ်င္တာပါ။ တကိုယ္ေရ အျမင္ေလးပါ။ ေ၀ဖန္သမႈ ျပဳေပးၾကပါ။ ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ ႏုိင္ငံသားတိုင္းနဲ႔ ဆိုင္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ၿပီး ဒီေဆာင္းပါးကို ေရးပါတယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွသည္ ဒီမိုကေရစီဆီသို႔ ေျပာင္းလဲဖို႔ ႐ုန္းကန္ေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ႏုိင္ငံေရးအေပၚ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၏ ခံယူပံုမ်ားကို ေလ့လာတင္ျပခ်င္ပါတယ္။
လူအုပ္စုႀကီး ၃ ခုမွာ ...
(၁) ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ ငါတို႔နဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္လို႔ တရားေသ ယူဆထားသူမ်ား
(၂) ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ ႏုိင္ငံသားအားလံုးနဲ႔ ဆိုင္တယ္လို႔ ခံယူထားသူမ်ား
(၃) ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ ငါတို႔နဲ႔ မဆိုင္လို႔ လံုးလံုးယူဆထားသူမ်ား
အၾကမ္းဖ်င္းေလ့လာပါက ...
အုပ္စု (၁)
ဒီအုပ္စုကေတာ့ လက္နက္အားကိုး၊ အာဏာအားကိုး လူတန္းစားအမ်ားစု ပါ၀င္တယ္။ အာဏာရွင္နဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရး ေကာင္းစားစဥ္ကာလမ်ားက အာဏာရွင္တဦးက ႏုိင္ငံေရးကိစၥေတြဟာ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ မဆိုင္ဖူးဆိုၿပီး သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတခုမွာ ေျပာသြားတာ ရင္နာနာနဲ႔ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ သူ ဘာျဖစ္လို႔ ေျပာလဲဆိုတာ ေနာက္ပိုင္း တျဖည္းျဖည္း သေဘာေပါက္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြဆိုၿပီး ေပၚလာတာ မဆန္းပါ။
ေနာက္ အာဏာရွင္ကို တြန္းလွန္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားအခ်ိဳ႕လည္း ဒီလိုအခ်ိဳးမ်ိဳး ခ်ိဳးခဲ့ၾကတဲ့ လူေတြ ရွိပါတယ္။
အုပ္စု (၂)
ခံယူခ်က္ရွိၾကတဲ့ လူေတြမ်ားပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ေလးစားတဲ့ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ဒီလိုခံယူခ်က္ရွိတာ ေတြ႔ရပါတယ္ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ = အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဦးေအာင္ဆန္း)။
အႏွိမ္ခံအုပ္စုလို႔ ဆိုရမလားမသိ။ ဆိုင္တယ္။ လုပ္ကို လုပ္ရမယ္ဆိုၿပီး ထလုပ္တာနဲ႔ လာခဲ့ အေခၚခံၾကရတယ္။ ဒီအုပ္စုကပဲ အနာဂတ္ႏုိင္ငံေရးကို ေမာင္းႏွင္ႏုိင္မယ္။ အေျပာင္းအလဲႀကီးေတြ ရေအာင္ ၾကံစည္ႏုိင္မယ္။
အုပ္စု (၃)
အိပ္စားကာမသာ ဦးစားေပးေသာ အုပ္စုျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသံုးခုေကာင္းေနရင္ ဘယ္အစိုးရတက္တက္ ေထာက္ခံတယ္လို႔ ေျပာေနတဲ့ လူေတြေပါ့။ ႏုိင္ငံေရး လာမေျပာနဲ႔၊ နားခါးတယ္ဆိုတဲ့ လူစားေတြ။ ဘ၀အညြန္႔က်ိဳးသြားမယ္ေနာ္ဆိုတဲ့ သတိေပးေကာင္းသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ေစတနာရွင္ေတြလို႔ ေျပာလို႔ ရမယ္ထင္တယ္။
အနည္းငယ္ အက်ယ္ခ်ဲ႕ေလ့လာရင္ေတာ့ ...
အုပ္စု (၁) ကို အုပ္စုခြဲေလးမ်ား ထပ္မံခြဲျခားႏုိင္ပါတယ္။ (အတၱ အေျခခံအုပ္စု)
အုပ္စုခြဲ (၁)
မထင္မွတ္ပဲ အာဏာရွင္ဘ၀ ေရာက္သြားသူမ်ားဟာ ႏုိင္ငံေရးကို ေမာင္ပိုင္စီးထားေလ့ရွိတယ္။ ငါနဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူဆိုၿပီး အၿငိႇဳးအေတးေတြ ထားတတ္တယ္။ သူမ်ားေျပာရင္ အမွား။ သူေျပာမွ အမွန္လို႔ ထင္တတ္တယ္။ တိုင္းျပည္ႀကီး သူ႔ေၾကာင့္ တိုးတက္လာတယ္ဆိုၿပီး ဘ၀င္ျမင့္ေနတတ္တယ္။ အာဏာကို လႈပ္ကိုင္လာပါက ျပတ္ျပတ္သားသား ရွင္းလင္းတတ္တယ္။ ဓာတ္ဆီေစ်းႏႈန္း ခ်ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုရင္ေတာင္မွ ေထာင္ခ်လိုက္တတ္တယ္။ ဆႏၵျပတာ သူ႔ကို စိန္ေခၚတာပဲဆိုၿပီး ဖမ္းခိုင္းတတ္တယ္။ ေရးစရာ ကုန္လိမ့္မယ္မထင္။ စစ္တပ္ကို အကာအကြယ္ ယူထားသူပီပီ တပ္မေတာ္ကို ေရွ႕တန္းတင္ ေျပာဆိုေလ့ရွိတယ္။ စစ္တပ္ေလာက္ ႏုိင္ငံေတာ္ကို ခ်စ္တာမရွိဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအျမင္ေသႀကီးကို ကိုင္စြဲထားေလ့ရွိတယ္။ စစ္တပ္လုပ္တာမွ အမ်ိဳးသားႏုိင္ငံေရး။ က်န္တဲ့လူေတြက အာဏာအေခ်ာင္လိုခ်င္တဲ့ လူေတြအျဖစ္ စြပ္စြဲေလ့ရွိတယ္။
အုပ္စုခြဲ (၂)
အာဏာရွင္ခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္သူမ်ား ျဖစ္တယ္။ စက္႐ုပ္ဆန္တဲ့ လူအုပ္စုျဖစ္တယ္။ အေၾကာက္တရား လက္ကိုင္ထားကာ အာဏာရွင္အလိုက် လိုက္ပါလုပ္ေဆာင္သူမ်ားၿဖစ္ပါတယ္။ မိမိရာထူးေနရာေလး တည္ျမဲေရးအတြက္ လူသတ္ဖို႔ေတာင္ ၀န္မေလးတဲ့သူေတြ။ အာဏာရွင္က အသံုးမလိုေတာ့တဲ့အခ်ိန္ ေျမာင္းထဲက်သြားေလ့ရွိတဲ့ သနားစရာ လူအုပ္စုျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕၀န္ထမ္းေတြလည္း ပါတယ္။ အာဏာရွင္ႏွိပ္စက္လို႔ မလႈပ္ႏုိင္တဲ့ လူေတြကို ထပ္ဆင့္ဖိႏွိပ္ခဲ့တယ္။
အုပ္စုခြဲ (၃)
ဒီအုပ္စုမွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီဗန္းျပ လုပ္စားသူေတြ ပါတယ္။ သူတို႔ေနရာေတြကို အလည္သြားမိရင္ေတာင္မွ သူတို႔ေနရာ လာလုမယ္ထင္ၿပီး မင္းတို႔က အခုမွ ႏုိင္ငံေရးလုပ္တာ။ ငါတို႔က အံတိုေနၿပီကြဆိုၿပီး အာပုတ္နံ႔ တေထာင္းေထာင္းထေအာင္ ပါးစပ္ဟျပတတ္တဲ့ လူေတြ။ မင္းတို႔ ေထာင္က်ဖူးလားကြဆိုၿပီး အျမဲ ႂကြားေနတတ္တယ္။ ေထာင္က်ဖူးမွ ႏိုင္ငံေရးသမားလို႔ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရား ေသးသိမ္သူမ်ားျဖစ္တယ္။
အုပ္စု (၃) ကို ေက်ာ္ၿပီး တင္ျပပါ့မယ္။ (ကာမ ဦးစားေပး အုပ္စု)
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီအုပ္စုဟာ အုပ္စု (၁) ကို အားေပးအားေျမႇာက္ျပဳေနသူမ်ား ျဖစ္လို႔ပါ။ ေရွ႕ဆက္ ႏုိင္ငံေရးကို အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစပါတယ္။ ေခတ္တိုင္း စနစ္တိုင္းမွာလည္း ဒီအုပ္စုကို ေတြ႔ရေလ့ရွိတယ္။ ဒီအုပ္စုကေတာ့ အုပ္စုႀကီးလို႔ ေျပာရင္ရတယ္။ ဒီအုပ္စုၾကီးကို ေျပာင္းလဲေပးႏုိင္မွ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ နီးမယ္။
အုပ္စုခြဲ (၁)
ႏုိင္ငံေရး အေရးမႀကီးပါ။ စီးပြားေရးပဲဆိုၿပီး အာဏာရွင္နဲ႔ ေပါင္းကာ လုပ္စားခဲ့တဲ့အုပ္စု။ ေဒၚလာသန္းခ်ီ ခ်မ္းသာၾကတယ္။ ကား ဖုန္းမွ အစ အရာရာ သူတို႔ေခၚေစ်း။ သာမာန္လူေတြ လက္လွမ္းမမီ။ ႏုိက္ကလပ္ႀကီးေတြ၊ ကာရာအိုေကႀကီးေတြ၊ ေလာင္းကစား၀ိုင္းႀကီးေတြ၊ မူးယစ္ေဆးဂုိဏ္းေတြ၊ လူရမ္းကားဂုိဏ္းႀကီးေတြ၊ ခ်ဲဒိုင္၊ ေဘာ္လံုးပြဲဒိုင္ႀကီးေတြ၊ ေဆးလိပ္ ဘီယာဆိုင္ႀကီးေတြ ... စတဲ့ ... စတဲ့ စာရိတၱပ်က္ေစတဲ့ စီးပြားေရးႀကီးေတြပိုင္တဲ့ လူအုပ္စုေတြလည္း ပါတယ္။ လူငယ္ေတြ ႏုိင္ငံေရးဘက္မေရာက္ဘဲ ဖာ႐ုံေရာက္ေအာင္ ၾကံစည္ခဲ့တဲ့ တကိုယ္ေကာင္းသမားေတြ ျဖစ္တယ္။ အေတာ္ကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ႏုိင္မွ ဒီမိုကေရစီစစ္စစ္နဲ႔ နီးႏုိင္မယ္။
အုပ္စုခြဲ (၂)
စီးပြားေရးေလး အဆင္ေျပေနၿပီးေရာ။ ဘယ္အစိုးရတက္တက္ ငါ့အစိုးရပဲဆိုတဲ့ အိပ္စားကာမအုပ္စု ျဖစ္တယ္။ ပညာတတ္ႀကီးေတြ၊ စီးပြားေရးသမား ကုန္သည္ပြဲစားေတြကို ဒီအုပ္စုမွာ ေတြ႔ရေလ့ရွိတယ္။ ေၾသာ္ ... သူတို႔လည္း သူမ်ားကားစီး ကိုယ္ကားစီး၊ သူမ်ားဖုန္းကိုင္ ကိုယ္ဖုန္းကိုင္ခ်င္တာကိုး။ သာကူးအုပ္စုေတြေပါ့။ NLD တုန္းက NLD။ NLD အေရးမလွေတာ့ တျခား။ အင္း ... ေျပာရမွာ အားေတာ့နာပါရဲ႕။ ဒီအုပ္စုကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏုိင္မွ ေနာက္ပိုင္း အဆင္ေျပလိမ့္မယ္။
အုပ္စုခြဲ (၃)
ႏုိင္ငံေရးဆိုတာထက္ ဒီေန႔ ဗိုက္၀ေရးကို ဦးစားေပးေနရတဲ့ သနားစရာအုပ္စုပါ။ သူမ်ားေယာင္တိုင္း လိုက္ေယာင္ေနရတဲ့ အုပ္စု။ ခ်ဲေလးေပါက္ေတာ့ ၀မ္းသာ။ ညပိုင္း အရက္ေလး ႏွစ္ပက္ေလာက္ ေသာက္လိုက္ရရင္ ၿပီးေရာ။ ကေလးရွင္ျပဳဖို႔ အဓိက ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္။ ပိုက္ဆံေလး ေခ်းေပးေတာ့ ဘုရားမတာပဲ ထင္ေနတဲ့အုပ္စု။ ပညာအေျခခံ နည္းသူအုပ္စုလို႔ ေျပာရင္ရမလား။ ဒီအုပ္စုကို ပညာေကာင္းေကာင္းတတ္ေအာင္ သင္ေပးႏုိင္ရင္ အနာဂတ္ႏုိင္ငံေရး လမ္းေျဖာင့္လိမ့္မယ္။
အုပ္စု (၂) ကို ျပန္ဆက္ပါမယ္ (ပရစိတ္ထား အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္အုပ္စု)
အုပ္စု (၂) ကို အုပ္စု ထပ္မခြဲေတာ့ပါ။ ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ အားလံုးနဲ႔ ဆိုင္တယ္ဆိုၿပီး လႈပ္ရွားေနၾကတဲ့ အမ်ိဳးေကာင္းသားေတြ အားလံုးပါတယ္။ ေထာင္က်ဖူးသူေတြလည္း ပါမယ္။ ေထာင္မက်ဖူးတဲ့ လူေတြလည္း ပါမယ္။ သို႔ေသာ္ သူမ်ားခင္းတဲ့ လမ္းအတိုင္း လိုက္ေလွ်ာက္ေနတဲ့ လူေတြနဲ႔ ကိုယ္လမ္းကိုယ္ ေလွ်ာက္ေနတဲ့ လူေတြဆိုၿပီး ကြဲျပားေနသလို ေတြ႔ရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ အားလံုးနဲ႔ ဆိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ဘံုယူဆခ်က္ကေတာ့ တူေနတဲ့အတြက္ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီကို ဖန္တီးႏုိင္ဖို႔ လက္တြဲႏုိင္ရမယ္။ က်န္အုပ္စုမ်ား ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏုိင္ရန္ နည္းလမ္းေတြ ခ်ျပၿပီး လက္ေတြ႔ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳႏုိင္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ ထုတ္ႏုိင္ရမယ္။
ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးကို ေလ့လာသံုးသပ္ၿပီး မိမိအျမင္တခုတည္းနဲ႔ တင္ျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
အုပ္စု (၁) နဲ႔ အုပ္စု (၃) မွ ႏုိင္ငံသားေတြ အုပ္စု (၂) လို သေဘာထားကာ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္လာမွသာ အနာဂတ္ ဒီမိုကေရစီစစ္စစ္နဲ႔ ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္ဆီ တက္ညီလက္ညီ ခ်ီတက္ႏုိင္မယ္။
သရီးအင္၀မ္းျဖစ္မွ ေကာ္ဖီေသာက္လို႔ ေကာင္းသလိုမ်ိဳးေပါ့။ တအုပ္စုတည္း ျဖစ္သြားေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ့္အေရးသည္ ႏုိင္ငံသားတိုင္းနဲ႔ ဆိုင္ပါေၾကာင္း ႏုိင္ငံသားတိုင္းကို ေလးစားစြာ တင္ျပအပ္ပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္ဘု
၇-၂-၂၀၁၂
အျပည့္အစံုသို႕...
No comments:
Post a Comment